Le pique nique

Het is weer zomer, ook in Parijs. Deze maand hebben we flink last gehad van forse temperaturen, en ik kan zoal melden dat ik een werkdag van 40° C heb overleefd, op een zevende etage in een oud gebouw zonder airco en met grote ramen die slechts op een kiertje open kunnen.

De straten zijn gloeiend heet, men gaat de metro niet in zonder anticipaties over okselluchten van medepassagiers, en verkoeling vindt men niet echt ergens. Mààr, de hitte in Parijs brengt één groot plezier met zich mee dat dit alles teniet doet en dat is le pique nique.

Picknick bij de Notre Dame in Parijs

Kom in de zomer in Parijs en wandel langs de Seine: het zal u nauwelijks lukken zonder over de picknickende mensenmassa te struikelen. Daarom hier een kleine toelichting over enkele essentiële elementen betreffende de Parijse picknick.

1. Wijn

Hoofdingrediënt van de Parijse picknick is een fles wijn. Of meerdere natuurlijk.

Het één na belangrijkste element is de flesopener, die ondanks zijn belangrijkheid nogal eens vergeten wordt, wat leidt tot grote frustraties onder picknickdeelnemers. En daarna komen de plastic bekertjes.

Over het soort wijn: gezien het frivole weer volstaat een pretentieloze rosé. Eigenlijk is de picknick een goed excuus om van een goedkope fles af te komen die nog bij u thuis stond. Bier kan overigens ook.

Mocht u dit allerbelangrijkste element vergeten bij uw picknick, dan zijn er nog altijd onvermoeibare Pakistanen die dit alles in hun gekoelde rugzak meesjouwen om dit aan gemakzuchtige mensen zoals u te verkopen. Elke tien minuten loopt er een voorbij, waarmee ze efficiënter zijn dan de gemiddelde Parijse ober.

2. Knabbelwaar

Een picknick is niet compleet zonder een hapje, zou u zeggen. Wellicht heeft het u al verbaasd dat dit niet als eerste element genoemd werd. Echter: het eten bij een Parijse picknick is volstrekt niet noodzakelijk. Het geval wil: de picknick is voornamelijk een excuus om te drinken. Wat niet wil zeggen dat het fijn is om ook eens iets te eten bij al die drank.

Ik ken mensen die hier moeite voor doen, serieuze salades samenstellen en hartige cakes bakken, een taart fait maison meenemen zoals het ware Fransen betaamt. Maar in de meeste gevallen hoeft u zich geen zorgen te maken over uw eventuele Nederlandse culinaire nederigheid: de gemiddelde Parijzenaar loopt 10 minuten voorafgaand aan de picknick een Franprix (= supermarkt) binnen voor wat industriële kaasjes en chips en dat volstaat ook prima.

3. Een kleedje

Een ruim vod is wel zo fijn om met uw vrienden te delen, zodat u niet met uw bips direct op de tegels hoeft te gaan zitten.

4. Een plek

Picknicken kan bijna overal langs de Seine. Enkele fijne plekken zijn: het Île Saint Louis, Jussieu, de oevers bij de Bibliothèque François Mittérand en die bij Les Invalides, waar een heel speeltuinachtig iets is gebouwd voor vermaak voor kinderen en oude kinderen. Over het algemeen zit u dus beter aan de rive gauche dan aan de rive droite. Echter heeft de rive droite dan weer de kanalen Saint Martin en het Canal de l’Ourcq die vooral verzamelpunten zijn voor de zogenaamde bobo’s.

Parken zijn over het algemeen minder geschikt, want meestal sluiten ze ’s avonds en laat dat nu net de tijd zijn wanneer u uw feestje wilt houden. Uitzondering is het Champ de Mars, u weet wel, bij de Eiffeltoren.

5. Plasproblemen oplossingen

Daar geniet u dan, van uw soirée bien arrosée (vertaling: ruim gegieterde avond, waarbij de gieter slaat op de manier waarop uw alcohol in uw lichaam wordt gegoten), en plots manifesteert er zich een euvel: u behoeft een wc. Maar u bevindt zich niet in een restaurant of bar waar u in een minuscule hoek een dergelijk ding kan bezoeken.

Een mogelijke oplossing is uw heil te gaan zoeken in een bar of restaurant. Maar hoewel dit heel logisch klinkt is dit een gevaarlijke optie. Uitbaters van zulke gelegenheden zijn maar al te goed bekend met uw euvel – dat u immers ook deelt met alle andere picknickers langs de oevers van de Seine – en voelen er dan ook niets voor om hun toch al smerige wc’s nog eens onder te laten plassen door het dronken volk dat niets spendeert in hun café. Mocht u toch onverhoopt, onopgemerkt hun toilet willen binnensneaken, dan loopt u het risico te worden uitgescholden voor hond. (Is mij letterlijk een keer overkomen.) Anderszins doet u er goed aan toch een drankje te bestellen, waardoor u zonder schaamte en uitscheldpartij uw behoefte kunt doen.

Een andere optie is: een openbare wc zoeken. Echter zijn die er maar heel weinig. Ik heb me laten vertellen dat er vroeger meer waren, maar omdat ze te smerig werden hebben ze er toen een heleboel weg laten halen (?) waardoor de overgebleven wc’s logischerwijs nog smeriger zijn geworden (??).

Nog een optie is om onder de brug plassen. Een ongeschreven regel in Parijs is: onderkanten van bruggen zijn openbare wc’s. Het is niet moeilijk om achter deze ongeschreven regel te komen. U hoeft maar onder een brug te wandelen en u weet: hee, hier kan ik plassen! Als man is dit een vrij makkelijke oplossing. Als vrouw iets minder, zou u zeggen, maar de Parijzenaars kennen hier weinig schaamte over. Onder een brug is misschien wat te open, maar een Parijzenaar heeft mij ooit verteld dat het helemaal okee is om als meisje tussen twee geparkeerde auto’s te plassen. (Maar misschien was dit ook wel om me in een belachelijke positie te manoeuvreren.)

6. Dansles

Danslessen in de open lucht (en gratissss!) zijn een fijn verschijnsel aan de kades van de Seine. De picknick kan dus worden gecombineerd met een les in salsa, tango of lindy-hop, al naar gelang uw muzieksmaak. En wie weet raakt u nog in een leuk gesprek met een bezwete danspartner.

7. Gezelschap

Ik noemde vòòr alles de wijn, maar het allerbelangrijkst is natuurlijk goed gezelschap! De picknick kan een leuke gelegenheid zijn voor een date, maar nog vaker is het een excuus om zoveel mogelijk mensen bij elkaar te brengen van allerlei pluimage, waarbij vrienden vrienden van vrienden uitnodigen. Gezien de optimale omstandigheden een situatie voor een aangename zomer.

5 gedachtes over “Le pique nique

  1. Wij reden tijdens een vakantie door Frankrijk en zagen een bordje “Pique Nique 3 km”. Zo’n 20 km verder, weer een bordje “Pique Nique 4 km”, waarop mijn vrouw zei: “Pique Nique moet wel een heel groot dorp zijn”. Later bleek dat “Pique nique” de naam is van de parkeer en rustzones langs de autobaan. Ha ha!

    Geliked door 1 persoon

  2. Leuk verhaal! De vergeten flesopener is me inmiddels zo vaak gebeurd dat ik een heel fijn schroefdop rosé’tje heb gevonden bij de Richard. Stukken makkelijker!
    Misschien tot ooit langs de Seine

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie